- сыбалаңқы
- сын. жерг. Езіліп жатқан, лайсаңды. Көктемнің с ы б а л а ң қ ы лайсаң шағында батпаққа малтығып жүріп, қозыны қоржындап тасыды (Лен. жас, 27. 12. 1972, 2).
Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі – Алматы: Мемлекеттік тілді дамыту институты. Б.Қалиев.. 2014.
